Vechtsport of realistische zelfverdediging

Het is niet altijd een gemakkelijke keuze, temeer omdat nogal wat vechtsport scholen hun sport verkopen als zelfverdediging.

Toch zit er duidelijk een gigantsiche kloof tussen vechtsport en zelfverdediging. Het ene is een sport met regels, het andere dient om jezelf te verdedigen. Je zou kunnen stellen dat het mogelijk is je te verdedigen met de bewegingen uit een vechtsport maar dat is niet helemaal juist.

Sport is er per definitie op gericht prestaties te meten, vergelijken. Of het nu is om de schoonheid of juistheid van een bepaalde beweging te beoordelen of een winst/verlies status toe te kennen na een gevecht maakt niet uit. In beide gevallen is de conditionering niet te vergelijken met de conditionering die nodig om jezelf te verdedigen. Lees: te overleven.

Als we dieper ingaan op het vechtsport gevecht dan botsen we tegen een aantal tijdens de training aangeleerde beperkingen aan die tijdens een eventueel gevecht op straat bijzonder gevaarlijk kunnen zijn. Enerzijds zijn er de regels (geen ellebogen, niet bijten, niet naar de ogen of naar het kruis) en anderzijds is de het verschil in doel. Bij een vechtsport gevecht is dat punten scoren, bij een straatgevecht is het doel overleven.

Als we de beperkingen per sport gaan bekijken dan wordt het probleem nog duidelijker. Zo hebben de meeste sporten een dekking in de buurt van het hoofd. Een typische boksershouding waarbij de handschoenen het hoofd beschermen is tijdens een echt gevecht, zonder die handschoenen een probleem.

Een tweede potentiëel probleem bij sommige vechtspoten is de beperking in het aantal consecutieve aanvallen. Bij een sport scoort men en neemt men afstand. Bij zelfverdediging zou men aanhoudend moeten aanvallen (overdonderen).

Een derde probleem is de mindset, bij sport heeft men het over eervol winnen, sportief gedrag enz. Als je jezelf wil verdedigen tegen iemand die je naar het leven staat is die instelling niet echt verstandig.

Als Krav Maga instructeur zie ik dagelijks mensen die zeer goed zijn in hun sport maar totaal de mist ingaan tijdens een gemakkelijk scenario. Mensen die beweren dat ze een messteek kunnen afweren maar moeten vaststellen dat ze minstens drie keer gestoken of gesneden werden na het uitvoeren van hun onfeilbare techniek. En ik heb het niet alleen over beginnelingen. Ook mensen met 20 jaar ervaring maken de fout te denken dat hun statische trainingen en kennis van 400 technieken hun zullen redden.

Wat je nodig hebt is een beperkte set technieken gebaseerd op concepten en principes. Train je basis, begrijp je concepten!  Het heeft namelijk geen enkele zin om honderden technieken te verzamelen. Leer staan, leer bewegen en leer een goede veiligheidshouding, leer trappen en stoten volgens het principe ‘it doesn’t have to look fancy as long as it does the job’. Besef dat je je tegenstander een aantal zwakke plekken heeft, ga voor die plekken. Wees verrassend, gedetermineerd en overdonderend maar vooral: wees aandachtig voor aankomend gevaar want een vermeden gevecht…

Luc Van Laere – EKMA hoofdinstructeur